قارچ سیاه یک نوع عفونت قارچی است که در پزشکی آن را با موکورمایکوزیس میشناسند.
بیماری قارچ سیاه آنقدر خطرناک است که معمولا جان فرد بیمار را میگیرد. این بیماری نادر، به افرادی که سیستم دفاعی ضعیفی دارند، منتقل میشوند. این بیماری با اثر گذاشتن به سیستم های سینوس یا ریه ها، عفونت شدیدی را به این قسمت وارد میکند و رفته رفته به بخش های دیگر بدن رسیده و به آنها آسیب میزند.
در این بخش از سایت متا راز قصد داریم بیماری قارچ سیاه را مورد بررسی قرار دهیم، پس در ادامه با ما همراه باشید.
چه کسانی به بیماری قارچ سیاه مبتلا می شوند؟
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض ابتلا به قارچ سیاه هستند. پس در اولین گام باید با تقویت سیستم ایمنی، مصرف انواع ویتامین ها بدن را در برابر قارچ سیاه مقاوم ساخت.
در اواخر تابستان سال ۱۴۰۰ این بیماری به اوج شیوع خود رسید. افرادی که به کرونا عادی یا دلتا مبتلا شده بودند، از شاخص ترین افرادی بودند که در معرض ابتلا به بیماری قارچ سیاه قرار داشتند، چراکه با ضعیف شدن سیستم ایمنی، نواحی سینوسی و ریه ها مقاومت بدنشان در برابر این بیماری کاهش پیدا کرده بود.
از افراد دیگری که به قارچ سیاه مبتلا میشوند، میتوان به افرادی که تعداد گلبول های سفید کمی دارند، دیابت، لنفوم، پیوند اعضا، ایدز، سو تغدیه، بدخیمی های خونی، افرادی که معتاد به مواد تزریقی و یا مصرف داروهایی که سیستم ایمنی را تضعیف میکند اشاره کرد.
نوع دیگر انتشار، انتشار فیزیکی است، یعنی از فردی به فرد دیگر از طریق تنفس و یا خونی که به روی زخم باز شما بچکد. حتی خوردن پسماند غذا دیگران، باعث میشود دیواره های معده را منبسط کند و با سد کردن رگ های خونی یا لخته شدن خون، جان او را به خطر بیاندازد.
انواع قارچ سیاه، عامل مرگ و میر
پس از انتشار کامل قارچ سیاه در بدن، این بیماری به اصلی ترین نقاط حیاتی بدن آسیب میزند که شامل دو گونه است : جلدی و زیر جلدی
جلدی: این نوع بیماری فقط به ریه ها آسیب میزند و ریه بیمار را از کار می اندازد. نام علمی این شکل بروز، رینوسربرال است. درصد احتمالی مرگ در رینوسربرال، ۷۵ درصد است.
زیر جلدی: با رسیدن قارچ سیاه به دستگاه گوارش، معده و روده قربانی این بیماری نادر میشوند. نام علمی این شکل بروز، رینو اوربیتو است. آمار میگوید ۴۰ تا ۸۰ درصد از کسانی که به نوع زیر جلدی مبتلا میشوند متاسفانه جان خود را از دست میدهند.
راه های مقابله با قارچ سیاه
موکور مایکو یا همان قارچ سیاه، برای رده سنی خاصی نیست. بدین معنا که از نوزادی که به صورت زود رس به دنیا امده تا فردی که آخرین روزهای عمر خود را سپری میکند، در خطر ابتلا به این بیماری هستند.
همانطور که در پاراگراف های بالا مطالعه کردید، یکی از راه های ابتلا به این بیماری از طریق تنفس است، به همین خاطر بهتر است تا از ماسک استفاده کنیم و یا تا حد امکان فاصله ایمنی را با فرد بیمار رعایت کنیم.
در مناطق باد خیز، گرد و غبار، ساختمان های متروکه که میتوانند این بیماری را جا به جا کنند نیز بهتر است از ماسک استفاده کنیم.
خوراکی هایی که تاریخ انقضا یا عمر مفیدشان به پایان رسیده است، معمولا کپک میزنند. کپک نیز نوعی قارچ است و ممکن است خطر ابتلای شما به قارچ سیاه را افزایش دهد. مانند کپکی که در نان و سبزی وجود دارد.
در این صورت قارچ سیاه از طریق خوردن آن مواد خوراکی وارد بدن شده و سلامت روده و معده را به خطر می اندازد.
آمار قربانیان قارچ سیاه
در همه گیری کرونا و دلتا، آمریکا رکورد دار بود و اولین گونه از قارچ سیاه در سانفرانسیسکو دیده شد و به ازای هر ۱ میلیون نفر از مردم، ۲ نفر مبتلا به این بیماری میشدند.
این آمار وقتی وحشتناک شد که در هند، با توجه به جمعیت فراوان در همه گیری کرونا، حدود ۸۰ برابر نسبت به سانفرانسیسکو، هندی ها به قارچ سیاه مبتلا شدند.
قارچ سیاه به چه شکل علائم خود را بروز میدهد؟
بیماری قارچ سیاه معمولا از همان جایی که وارد بدن شده، با آسیب به آن نواحی خود را نشان میدهد. از علائم این بیماری میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
هرگونه سردرد ،درد استخوان گونه و دندان دردی که با داروهای تسکین دهنده قابل آرام شدن نیست.
درد و بی حسی در نواحی چشم
کاهش دید و دوبینی همراه با چشمانی قرمز
اشک بدون اراده
گرفتگی و ترشح سیاه یا خونی رنگ از بینی
درد هنگام جویدن همراه با لثه درد
تب، سرفه، درد در قفسه سینه، تنفس سخت
معده درد، حالت تعوع و استفراغ بی دلیل (حتی اگر چیزی نخورده یا ننوشیده باشید)، خونریزی گوارشی
راه های درمان اولیه
سرعت انتشار قارچ در بدن بسیار بالاست پس تشخیص و درمان اولیه بسیار مهم است تا به دیگر اعضای بدن آسیب نزند.
قبل از شروع درمان آزمایشات مختلفی لازم به انجام است از قبیل تست کرونا، کنترل دقیق قند خون، مقدار قند خون بسیار در طی فرآیند درمان مهم و حیاتی است.
برای درمان دارویی
ابتدا از داروهای ضد قارچ مانند آمفوتریسین ب تا ۶ هفته استفاده میشود، پسوکونازول و ایساوکونازول نیز میتوانند برای عدم انتشار قارچ مفید باشند.
این دوره دارویی نیز مانند آمفوتریسین ۴-۶ هفته است. بیمار و پزشک باید بدانند که ممکن است قارچ دوباره خود را به گونه ای دیگر نشان دهد، پس باید تحت مراقب ویژه بیمار را قرار دهند.
راه درمان جراحی
اگر این بیماری به مغز برسد مرگ حتمی خواهد بود. متاسفانه اگر به چشم ها برسد، تنها راه عدم انتشار این قارچ به مغز، برداشتن عضو چشم از بیمار خواهد بود.
همین قطع عضو نیز برای بینی نیز میتواند صدق کند به گونه ای که برای عمل جراحی تنها راهکار، برداشتن حفره های بینی و یا حتی ساختار کامل است.
