اشو یک عارف بحث برانگیز، و رهبر جنبش راجنیش و فیلسوف و گوروی هندی بود.
تاکید اوشو در نظریات و افکارش بر مراقبه، عشق، خلاقیت و شادی است و مدیتیشن سبک پویا نیز متعلق به اشو می باشد.
این نوع مدیتیشن برای تجربه الهی و وصل شدن به منبع اصلی انرژی طراحی شده است.
اشو معتقد بود و به این باور رسیده بود که زندگی انسان زمینی باید بر اساس مراقبه و مدیتیشن باشد، تا بتواند به نوعی آرامش درونی برسد.
حتی اوشو به همکاری با درمانگران پرداخت و روش ها و تکنیک های جدید درمانی را بر پایه و اصول مراقبه بنا نهاد.
به طوری که به جرات می توان گفت با توجه به تحقیقاتی که صورت گرفته مراقبه و مدیتیشن جان بسیاری از کسانی که دارای بیماری های ناعلاج بوده اند را نجات داده است.
اشو کیست؟
راجنیش چاندرا موهان جین یا اوشو (به هندی: रजनीश चन्द्र मोहन जैन) از عرفای هندی و استادان باطنی و درونی است که بین سالهای ۱۹۳۱ تا ۱۹۹۰می‌زیست.
اوشو در دهه ۶۰ میلادی به نام آچاریا راجنیش و در دهه ۷۰ و ۸۰ باگوان شری راجنیش نامیده میشد اما بالاخره در سال ۱۹۸۹ میلادی نام اشو را برای خود برگزید.
وی نام اوشو را از واژهٔ اُشِنیک (Oceanic) به معنای «پیوسته به آب دریا و یکی شده با آن» برگرفته‌است.
این نام برای نخستین بار در آثار ویلیام جیمز بکار رفته بود.
از آنجا که واژهٔ اُشِنیک (دریا گون) تنها به توصیف و تجربه می‌پردازد و شامل شخص تجربه‌کننده نمی‌شود، راجنیش واژهٔ (اشو) را برای خود برگزید. او بعدها پی برد که این واژه از قدیم در میان ساکنان خاور دور رواج داشته و از آن استفاده می کرده اند و به معنای «شخص مقدسی که آسمان بر او گل می‌افشاند» بکار رفته است.
دوران کودکی و نوجوانی اشو
راجنیش چاندرا موهان جاین مشهور به اُشو در سال ۱۹۳۱ در شهر کوچ وادای هند به دنیا آمد و در سال ۱۹۹۰ نیز چشم از جهان فرو بست.
اوشو تا هفت سالگی با پدر بزرگ و مادر بزرگش زندگی می‌کرد و به گفته خودش زندگی با مادر بزرگش که کاملا او را در یادگیری آزاد می‌گذاشت تاثیر زیادی بر زندگی آینده اش داشته است.
اما با مرگ پدر بزرگش مجددا به نزد پدر و مادرش بازگشت و با آنها زندگی کرد.
اوشو عمیقاً از مرگ پدربزرگش ناراحت و متأثر شد و مرگ دوست دختر دوران کودکی‌اش و دختر عمویش در اثر حصبه، زمانی که او ۱۵ ساله بود، منجر شد تا او با مرگ که در سراسر دوران کودکی و جوانی او بوده درگیری ذهنی داشته باشد و او را به تفکری عمیق وا دارد.
در سالهای مدرسه او دانش آموزی بازی گوش و سرکش، اما با استعداد بود و به عنوان یک مناظره گر ماهر و شگفت‌انگیز شناخته میشد.
اوشو در این زمان رویکردی ضد خداپرست پیدا کرده، به هیپنوتیزم علاقمند شد و برای مدت کوتاهی به سوسیالیسم و دو سازمان ملی گرای هندی از جمله:
راشتریا سوایامسواک سنگ و ارتش ملی هند ملحق شد، اگر چه، عضویت او در این سازمان‌ها کوتاه مدت بود چرا که او نمی‌توانست با هیچ ایدئولوژی یا سیستمی و نظم خارجی، کنار بیاید و با آنها سازگار شود.
دوران روشن ضمیری و آگاهی باطنی اشو
اشو در هند به تحصیل فلسفه پرداخت و در سال ۱۹۵۳ ادعای روشن ضمیری، آگاهی درونی و توانایی هدایت انسانها به خوشبختی، آزادی و آرامش کرد.
وی در سال ۱۹۶۳ به یکی از سخنرانان عرفانی و فلسفی تبدیل شده است که در زمینه‌های معنوی و روحانی پیروان زیادی را به خود جذب و با خود همراه می‌کرد.
به طوریکه سخنان اشو الگویی برای یک زندگی بهتر نزد پیروان او است
پیروان اوشو مشهور به سانیاسین بودند که شهری را در اراضی ایالت اورگون خریده و نامش را به راجینش پورام تغییر دادند.
اشو در سخنرانی‌هایش دیدگاه‌های تازه و بازی را در رابطه با آیین‌های مذهبی و عرفانی ارائه می‌داد و تعالیم او تاثیر عظیمی بر اندیشه و تفکر جدید در غرب گذاشته است.
می‌توان گفت محبوببیت اشو حتی پس از مرگش نیز بیشتر شده است.
زمینه اصلی آثار اشو شامل موارد زیر می باشد:
۱ – انسان شناسی
۲ – آزادی و اختیار انسان
۳ – مدارا
۴ – طبیعت گرایی
۵ – توانایی‌های انسان
سخنان اوشو ضبط میشد و بعداً به ضبط ویدئویی و چاپ می رسید، و سخنانش در سراسر جهان پخش می شد، و او را قادر می‌ساخت تا مخاطبان بیشتری داشته باشد.
همچنین با این رویه تعداد بازدیدکنندگان غربی اوشو رو به فزونی گذاشت.
آشرام به زودی تبدیل شد به یک مرکز هنر و صنایع دستی تولید جواهرات، سرامیک، لباس، و لوازم آرایشی گیاهی و میزبانی اجرای تئاتر، نمایش طنزآمیز و موسیقی.
از سال ۱۹۷۵ پس از ورود چندین درمانگر از «جنبش‌های بالقوه بشر»، آشرام شروع کرد به تکمیل مدیتیشن‌ها با تعداد فزاینده‌ای از گروه‌های درمانی، که به منبع اصلی درآمد برای آشرام تبدیل شد.
به همین دلیل آشرام پونا یک مکان هیجان انگیز و پرشور با بار عاطفی، و فضای جشنواره‌ای محسوب میشد.
سفر اشو به آمریکا
یکی از رخدادهای مهم زندگی اشو، مهاجرت و سفر وی به آمریکا در سال ۱۹۸۱ بود.
علت سفر او به آمریکا، درمان بود، اما به علت وجود پیروان بسیار در آمریکا، تصمیم گرفت که آنجا بماند.
مریدان اشو یا به عبارتی “سانیاسین” ها (Sannyasins) بدین منظور در نقطه ای دورافتاده در ایالت “اوریگون”، زمینهایی را خریداری کرده و طی مدت ۴ ماه شهری به نام “راجنیش پورام” (Rajneeshpuram) در آنجا ساخته و بنا نهادند.
بسیاری از مردم محلی از ایجاد چنین مرکزی در بین خودشان به دلیل تفاوتهای دینی و فرهنگی راضی نبودند.
انعکاس و بازتاب این نارضایتی به صورت ندادن مجوز احداث ساخت به جانبداران اشو نمود پیدا کرد.
ساختمان هایی بدون کسب اجازه و مجوز در مزرعه احداث شد و زمانی که مقامات رسمی، از این ساخت و سازها جلوگیری کردند، اداره ی آنها بوسیله ی افراد ناشناس به آتش کشیده شد.
در همین حین محبوبیت اشو به طور روزافزون در آمریکا افزایش یافت و سیل افراد از دورترین نقاط این کشور به سوی “راجنیش پورام” که به عنوان یک مرکز معنوی شهرت یافته بود، سرازیر شد.
اما این امر در نظر دولتمردان آمریکا خوش نیامد.
دولتمردان از افزایش محبوبیت اشو نگران بودند، زیرا اشو کلیه ی ارزشها و اعتقادات جامعه ی آمریکا را زیر سؤال برده و راهی جدید پیش روی انسانها قرار داده بود.
از این رو دولت آمریکا بر آن شد تا به هر ترتیب از شر اشو رهایی یابد. این مساله تا بدانجا پیش رفت که وزیر دادگستری وقت آمریکا، نابودی کمون “باگوان” را اصلی ترین و مهمترین اولویت خود قرار داد.
آنها در نهایت در سال ۱۹۸۶ اشو را به دروغ، متهم به شکستن قانون مهاجرت کرده و او را دستگیر نموده و به دادگاه کشاندند. در پی این رویدادها، اشو مجبور به ترک خاک آمریکا و بازگشت به هند شد.
اشو در نوزدهم ژانویه ی ۱۹۹۰ کالبد خاکی خود را ترک گفت. مرکز او در هندوستان همچنان بزرگترین مرکز رشد روحی و آگاهی دورنی در دنیا است.
در همه فصول سال هزاران نفر از سراسر جهان برای شرکت در دوره های آموزشی مراقبه، برنامه های خلاقیت آفرین، درمان حرکتهای بدنی، یا تنها برای دیدار از این مرکز روحانی به کشور اوشو سفر می کنند.
مکتب و نظریه اشو
اشو در دوران حیات خود، در تمام زمینه های ممکن مربوط به پیشرفت خودآگاهی آدمی، سخن گفته است:
مراقبه، زندگی و مرگ، دانش های گوناگون، عشق، فلسفه، آموزش و پرورش، روانشناسی، خلاقیت و روابط بین آدمها. سخنان اشو، تازگی، شوخ طبعی و بینش و آگاهی استثنایی وی را به نمایش می گذارد.
اشو عارفی است که حکمت و خرد ابدی مشرق زمین را به دشواری ها و پرسش های مبرمی که انسان امروزی با آن روبرو می شود پیوند داده است. او از هماهنگی و کلیتی که در ذات و هسته همه ی مذاهب و آیین های سنتی پنهان و نهفته است سخن می گوید و حقیقت فراگیر نهفته در جوهر مذاهب را برای آدمی روشن می کند.
اشو مراقبه و مدیتیشن را نه تنها یک تکنیک و تمرین می‌داند بلکه آن را حالت و وضعیتی از آگاهی درونی و بیرونی می‌داند.
از دید او مدیتیشن نوعی آگاهی کلی است که فرد را از سطحی از پاسخ‌های مکانیکی به وضعیت دیگر انتقال می دهد.
او بیش از صدها تکنیک و روش مدیتیشن دارد و الگوهای جسمی و ذهنی مختلفی را طراحی کرده و آنها را ارائه داده است.
از جمله مراقبه‌های معروف اشو مدیتیشن کندالینی، پویا و مراقبه زمزمه کننده می باشد.
اشو دید بسیار بازی نسبت به غریزه و میل جنسی انسان دارد. او عشق را سرحد سکس می‌داند و انسان را فارغ از نیاز به خانواده، به کسب حداکثر لذت از این میل فرا می‌خواند.
جالب است بدانید اشو فارغ از محدویت‌های مذهبی، طرفدار روابط آزاد است.
و البته این نظریه و دیدگاه در دهه نود مشکلات زیادی را در غرب به بار آورده است و نتیجه آن تعداد زیادی فرزند متولد شده خارج از روابط ازدواج است.
همه روابط در عرفان اشو آزاد و بدون قید هستند و آن را یکی از تکنیک های مراقبه می‌داند.
از این جهت دیدگاه اشو شباهت زیادی به فروید و یونگ در روانشناسی نیز دارد.
به نظر اشو عشق زمینی و مادی است و شروع عشق را غریزه و میل مرد و زن به هم می‌داند.
به دلیل لذت ها و جذابیت‌های شهوانی نظریات و عرفان اشو، مکتب او در مدت زمان کوتاهی طرفداران زیادی پیدا کرد تا جایی که دولت آمریکا از نتیجه این نظریات و روابط افراطی احساس خطر کرد.
به همین دلیل در سال ۱۹۸۶ با استفاده از قانون مهاجرت و فساد اخلاقی او را بازداشت کردند و به زندانی در ایالت اوکلاهما منتقل کردند.
آثار اشو
اشو را نمی توان به عنوان یک نویسنده به معنای رایج کلمه دانست.
او تاکنون هیچ کتابی ننوشته است. کتابهای نشر شده به نام اشو که شمار آنها به بیش از ۶۰۰ عنوان می رسد، در حقیقت، نسخه برداری از سخنرانی های او می باشند.
حدود هفت هزار سخنرانی از اشو بر روی نوار کاست و هزار و هفتصد سخنرانی بر روی نوار ویدئو ضبط و نگهداری شده است.
اشو پرفروش ترین نویسنده در هند به شمار می آید. سالانه بیش از یک میلیون نسخه از نوارهای اشو و کتابهایش در هند به فروش می رسد. کتابهای او به نوزده زبان زنده ی دنیا نیز ترجمه شده است.
نام برخی از کتابهایی که به نام اُشو نوشته شده:
– بشنو از این خموش
– الماس‌های آگاهی
– تانترا
– ضربان حقیقت مطلق
– آفتاب در سایه
– راه کمال
– فقط یک آسمان
– مزه‌ای از ملکوت
– عشق، رقص زندگی
– الماس‌های اشو
– هفت بدن، هفت چاکرا
– شهامت عشق ورزیدن
– زوربای بودایی
– از سکس تا فرا آگاهی
– این نیز بگذرد
و ……….
«ذهن دارای ظرفیت ذاتی برای شادی نیست، ذهن فقط در مورد شادی فکر می‌کند و قادر به احساس آن نیست»
سخن آخر
بیشترین تاکید اوشو بر روی زندگی در حال و اکنون بود.
اوشو معتقد بود انسان اگر از قدرت ذهنش برای گذشته و آینده بیش از حد معمول استفاده کند پس تجربیات زندگی اش نیز در همان زمانها باقی می ماند و به این شکل زمان حال از دست می رود.
اوشو معتقد است انسانها بدن و ذهن و روح خود را با افکار و احساساتی مثل ترس، حسادت، اختلالات اعصاب و ….مسموم می کنند و اینگونه نمی توانند از لذت های زندگی بهره ای ببرند.
از دیدگاه اشو هر روز باید به مراقبه و مدیتیشن پرداخت تا بتوانیم بدن، ذهن و روح را با یکدیگر متحد کرده و آن ها را به تعادل برسانیم و اینگونه زندگی سرشار از آرامش درونی همراه با رفاه اجتماعی داشته باشیم.
کاش حالا که درباره اوشو مطلب نوشته اید، نقد تقکراتش را هم برای مخاطبان مینوشتید تا با چشم باز او را بشناسند و در گرداب افکار غلط او زندگی و خوشی و شادی شان را از دست ندهند.
کاش حالا که درباره اوشو مطلب نوشته اید، نقد تقکراتش را هم برای مخاطبان مینوشتید تا با چشم باز او را بشناسند و در گرداب افکار غلط او زندگی و خوشی و شادی شان را از دست ندهند.
فایده ندارد تلاش نکن