علائم افسردگی در زنان کدامند؟ بر اساس آمار افسردگی در زنان دو برابر افسردگی در مردان است
مطالعات علمی مختلف نشان داده اند که افسردگی در یک فرد با علائمی از جمله غم و اندوه، احساس پوچی، عدم توانایی لذت بردن از فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می برد،
کاهش یا افزایش وزن، بی خوابی یا خواب زیاد، خستگی، ناامیدی و داشتن افکار خودکشی خود را نشان می دهد.
اما این موضوع نیز مهم است که ببینیم علائم افسردگی شدید چگونه با توجه به جنسیت فرد تغییر می کنند.
همانند بسیاری از مشکلات روانی دیگر، همه جنسیت ها افسردگی را تجربه می کنند. با این حال، زنان و مردان از نظر عوامل خطر، نحوه تجربه افسردگی و درمان مؤثر آن متفاوت از هم هستند.
مطابق با اکثر مطالعات انجام شده در این زمینه، در مقایسه با مردان تقریباً در همه جوامع، زنان بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی می باشند. علائم افسردگی، راه های مقابله با افسردگی، نقش های اجتماعی، دلایل افسردگی و فراوانی آنها در جستجوی درمان و حمایت، در هر جنسیتی متفاوت از دیگری است.
برخی از شایع ترین علائم افسردگی در زنان عبارتند از:
لذت نبردن از همان سرگرمی ها یا علایقی که زمانی انجام می دادید و برایتان لذت بخش بود.
در زنان میزان و فراوانی افسردگی بیشتر از مردان است؛ ساختار زیستی زنان، ویژگی های روانشناختی، رویکردهای مقابله با مشکلات، ویژگی های شخصیتی، هویت اجتماعی و نقش های جنسیتی آنها در این مورد مؤثر هستند. دوره هایی وجود دارند که در آنها زنان با مشکل افسردگی مواجه می شوند؛ قبل و بعد از قاعدگی، بارداری و افسردگی پس از زایمان و یائسگی دوره هایی هستند که زنان بیشتر افسرده می شوند.
از سوی دیگر عواملی غیر از اینها از جمله جدایی، از دست دادن عزیزان، اخراج، قرار گرفتن در معرض استرس طولانی مدت، سوء استفاده جنسی و فیزیکی، مشکلات وزن و مسائل مالی را نیز می توان از علل افسردگی زنان دانست.
برخی دیگر از علائم افسردگی در زنان ، سرزنش خود، احساس ناراحتی ،افزایش اضطراب و ترس، بدخلقی، عدم صحبت با دوستان، عاشق شدن، اختلال در اشتها و مشکلات خواب از علائم افسردگی در زنان هستند.
همچنین زنان در صورت افسردگی بیشتر به دنبال حمایت هستند و این نیز نشان دهنده ویژگی های شخصیتی آنها است.
یک تمایز مهم بین زنان و مردان، حالت خودکشی است که زمانی رخ می دهد که افسردگی درمان نشود.
اگرچه علل و علائم افسردگی در زنان و مردان و همچنین پروسه درمان در مورد مشکل آنها متفاوت است؛ نکته ای که باید به آن اهمیت داده شود این است که به دلیل خطر بالای خودکشی منجر به مرگ، مرد باید از سوی بستگان و جامعه در درخواست درمان حمایت شود.
مردان یا زنان، هر دو جنس ممکن است اختلالات روانی مانند افسردگی را تجربه کنند، اما پاسخ ها و دفعات مراجعه به درمان آنها متفاوت است.
افسردگی در زنان و درمان آن
تأثیر هورمون‌های جنسی زنانه بر خلق‌وخو، محتوای هورمون پروژسترون در داروهای ضدبارداری خوراکی مورد استفاده برای پیشگیری از بارداری، داروهای محرک گنادوتروپین مورد استفاده در درمان ناباروری، میزان آزار جسمی و جنسی بیشتر در دوران کودکی و نوجوانی نسبت به مردان، مسئولیت‌های کاری و خانوادگی بالاتر از مردان، نقش های جنسیتی در جامعه و ظلم و ستم بیشتر به زنان از عواملی هستند که باعث افزایش افسردگی در زنان می شوند.
سندرم پیش از قاعدگی:
سندرم پیش از قاعدگی که با علائم پریشانی جسمی، تغییرات رفتاری و ناراحتی عاطفی در دوره قبل از قاعدگی خود را نشان می دهد، زمانی که با علائم شدیدتر ظاهر شود، اختلال نارسایی پیش از قاعدگی نامیده می شود.
سندرم پیش از قاعدگی در ۲۰-۴۰٪ از زنان دیده می شود، در حالی که ۳-۵٪ از زنان، مبتلا به اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی می شوند.
افسردگی اغلب به عنوان تصویری از اختلال نارسایی پیش از قاعدگی ظاهر می شود.
داروهای ضد افسردگی که مهارکننده های انتخابی باز جذب و افزایش سروتونین در مغز هستند در این موارد بسیار مؤثر می باشند.
در حالی که درمان را می توان به طور مداوم برای ماه ها ادامه داد، اما روانپزشکانی هستند که درمان متناوب را در این مورد، از زمان تخمک گذاری تا شروع قاعدگی، ترجیح می دهند.
افسردگی زنان در دوران بارداری
این ایده که بارداری یک ویژگی محافظتی در برابر اختلالات روانپزشکی دارد، امروزه اعتبار خود را از دست داده است.
میزان شیوع افسردگی در زنان باردار و زنانی که هرگز زایمان نکرده اند مشابه است. سابقه قبلی افسردگی یا اختلال نارسایی پیش از قاعدگی، سن پایین، حمایت اجتماعی محدود، تنها زندگی کردن، داشتن فرزندان زیاد، داشتن مشکلات زناشویی با همسر، ترس از بارداری خطر ابتلا به افسردگی در دوران بارداری را افزایش می دهد.
در حین برنامه ریزی برای درمان افسردگی در دوران بارداری، باید تعادل کلی فایده و ضرر در مورد مادر و نوزاد مورد بحث قرار گیرد و روانپزشک و مادر باید تصمیم مشترک در مورد درمان بگیرند. حل مشکل با درمان های غیر دارویی مانند روان درمانی باید اولین انتخاب در این مورد باشد.
اگر قرار است از داروها در درمان افسردگی دوران بارداری استفاده شود، باید مرحله بارداری و تغییراتی که ممکن است در متابولیسم دارو به دلیل ماهیت بارداری ایجاد شود، در نظر گرفت.
در صورت افسردگی بارداری باید در ده هفته اول بارداری از مصرف دارو خودداری شود، داروهای ضدافسردگی سازگار با بارداری مانند فلوکستین و نورتریپتیلین انتخاب شود، دارو باید در دوز کم مصرف شود و دو هفته قبل از تاریخ مورد انتظار زایمان مصرف آن قطع گردد. در افسردگی های شدید باید ECT را در نظر داشت.
۳۰ تا ۷۵ درصد زنان چیزی را تجربه می کنند که ما آن را «مالیخولیا هنگام تولد» می نامیم که با نوسانات خلقی، گریه، بی قراری، اضطراب، اختلالات خواب و اشتها ظاهر می شود و چهار تا ده روز طول می کشد. این وضعیت خود به خود با حمایت روانی از بیمار برطرف می شود.
اگر این اختلالات خلقی پس از زایمان بیش از دو هفته طول بکشد، افسردگی پس از زایمان نامیده می شود.
افسردگی پس از زایمان باعث ایجاد مشکلاتی برای مادر، نوزاد و کل خانواده می شود. اگر مادر قبل از بارداری افسردگی داشته باشد، اگر اولین زایمان او باشد، اگر حمایت عاطفی و روحی از او کافی نباشد، اگر مشکلات زناشویی در زندگی او وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به افسردگی زیاد است.
مهم ترین نکته ای که در درمان افسردگی پس از زایمان باید به آن توجه کرد، تجویز دارو با در نظر گرفتن شیردهی مادر است.
افسردگی در دوران یائسگی
اگرچه به نظر می رسد دوره یائسگی دوره پرخطری برای افسردگی باشد، اما مطالعات افزایش فراوانی در دفعات افسردگی را در این دوره نشان نداده است. تشخیص و درمان افسردگی یائسگی مانند دوره غیر یائسگی است و نکته خاصی در این مورد وجود ندارد.
مصرف دارو در درمان افسردگی زنان
در کنار شناخت علائم افسردگی در زنان، داشتن اطلاعات در مورد درمان و داروهای مؤثر برای رفع این مشکل نیز ضروری است. مشخص شده است که مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز در افسردگی‌های غیر معمول و MAOI در درمان افسردگی همراه با اختلال هراس مؤثرتر هستند. افزودن داروهای تیروئید به پروسه درمان نیز کمک بیشتری به رفع مشکل افسردگی در زنان می کند.
مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهند مشکل افسردگی در زنان نسبت به داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای بهتر به مهارکننده های بازجذب سروتونین پاسخ می دهد.
این موضوع ممکن است به این دلیل باشد که افسردگی در زنان کمتر به داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای پاسخ می دهد. این تفاوت در دوران پس از یائسگی از بین می رود.
پایین بودن میزان تخلیه معده در زنان در مقایسه با مردان نیز از شرایطی است که باید در درمان افسردگی مورد توجه قرار گیرد.
زنان بیشتر از مردان در معرض عوارض جانبی داروهای سه حلقه ای هستند. دوزهای ضد افسردگی را می توان در زنانی که از قرص های ضد بارداری استفاده می کنند، پایین نگه داشت.
روان درمانی برای درمان افسردگی در زنان
کاربردهای روان درمانی شناختی- رفتاری، پویایی گرا و بین فردی متداول ترین روش های درمانی در مقابله با افسردگی هستند. در تمام شیوه های روان درمانی، شرایط اجتماعی زنان، تجربیات رشدی و ویژگی های شخصیتی که ممکن است با مردان متفاوت باشد، باید در نظر گرفته شود.
بسیار مقاله کاملی درباره افسردگی خانم ها بود من فک کنم همسرم افسرده شده ولی نمی دونم پیش کی ببرم روانشناس یا دکتر مغز و اعصاب